Προς Τα Μέσα                      20/01/2008

Για δες ,

πως αδημονεί άσκοπα

 από στεγνούς ουρανίσκους

να βρει

 μια στράτα φυγής

προς τα μέσα

παραφυλώντας

την εισπνοή

 άκοπα

εκτείνεται στα ούσια

τα περιούσια    

ορθώμενος μπρος στον ακάματο

        της γλώσσοδιαύγειας

προς τα μέσα

στη βρύση,

στη ρήση

και στον αθέρα

μιας ερμαφρόδιτης

ποιητικής διασποράς

 το νηπενθές ευδόκιμο

 σπέρμα

φύεται

προς τα μέσα  

στο εδώ και πουθενά

αγάντα,

πιώθηκε η στερνή σταγόνα

προσευχής

στα σπάταλα

σπάργανα

αμάραντης νιότης ,

που πιώθηκε

προς τα μέσα

ολισθαίνοντας

 στο τώρα

και για πάντα,

αφήνεται στα ένστικτα

 τα πρώτα ,

τα προθηλάστια ,

τα πρω-πατωρικά

                   κείνα

που τα ξορκίζεις 

                                            αλίμονο,

                                                    προς τα μέσα

                                                                                                                                                                                                               (του Θανάση Γιαννακόπουλου)