Ζωή μετά θάνατον                    16/04/2008

Τα κέρδισε για μια στιγμή

ως άρμοζε από πάντα

            τα ακριβά της αναγνώρισης δώρα

            τα χαίρε και τους χαρακτηρισμούς του βίου

            την σπάνιαν αίσθησην  του να είσαι,

             να φαίνεσαι

             και να σημαίνεις

Είχε δεν είχε να μετρά

             πέντε-δέκα κουβέντες

            καμιά δεκαριά ανάσες και χειραψίες

            ήτανε λέει, άνθρωπος εσωστρεφής ο μακαρίτης

            αλλά και τι μεγαλείο ψυχής …

            καλή του ανάπαυση

             συγχωρεμένος

Καθώς κοντόφθανε η στιγμή της  αδρανείας του

            μαλάκωνε στων ομματίων του η ζωή

            σαν τα ‘χε αφημένα από καιρό τα δύσκολα

            πριν ορφανέψει από κορμί

             εσπάραξε τον κόσμο

            εκρέμασε για πάντα τις Πλειάδες

             στο σφραγισμένο βλέμμα του

Δεν είχε εις τον νεκρόν του απασχολήσει την σκέψη

            δεν του εχώραγε τη γοητεία θα ΄χε

            τα ασήμαντα και άφατα του περιθωρίου βίου

            πως ευκόλως ανάγονται

             εις κιδεύσιμον διαδικασίαν

            ως άρμοζε από πάντα

             συγχωρεμένος  

                                                                                                                       (του Θανάση Γιαννακόπουλου)