Στιγμιαία Ζωή                                       2005

Στο ένα

τελευταίο του λεπτό

πέσαν τα φύλλα

χιόνισε

κι άνθισε
γρήγορα

ξανά

πριν έλθει

η ξεσηκώστρα

 Άνοιξη

Στο ένα

ίστατο λεπτό του

γεννήθηκε

 μεγάλωσε

 ωρίμασε

                        ζάρωσε

γέλασε

                        έκλαψε

 ένιωσε

                         δεν ένιωσε

ζήτησε και πήρε

 ή δε πήρε

ή δε ζήτησε

Στο ένα

τελευταίο του λεπτό

έζησε

και σ’ ένα λεπτό

                πέθανε 

                                                  

                                                                                                                                                                                                                                                           (του Θανάση Γιαννακόπουλου)

                                         6+1 HAIKU                                       2013

Ζήτησε χάρη

δεν του δόθηκε ποτέ

αχαριστία

***************

Το χελιδόνι

αρπάζει την ηδονή

από το χέλι

***************

Ίσιο φαντάζει

το στραβό που έστριψε

λάθος γωνία

***************

Η εξορία

που διάλεξες για τόπο

βλέπει Ιθάκη ;

***************

Άλλαξε ρούχα

έβαλε το κοστούμι

Άλλαξε κόσμο

***************

Φτιάχνει μόνος του

τον κόσμο που θα ζήσει

Υπεροψία

***************

Απ’ το δόλωμα

στο πιάτο, πόσο ζωή

να περισσέψει

                                                                                    

                                                                                                                                                                           (του Θανάση Γιαννακόπουλου)

Θαλασσογραφίες                                       2007-2008

Μικρές αλήθειες

             κρατάνε τη θάλασσα

 το Θ και ο Ύφαλος 



**************************


Κάλμα θάλασσινή

μαλλί χτενισμένο
         πάνω απ’ το πονοκέφαλο 

**************************


Δεν επιπλέει άσκοπα

                γυρεύει το βυθό του

**************************

Ω, άπειρον φως

στο ημίφως του κεριού
        γίνομαι θάλασσα

                                                                                  (του Θανάση Γιαννακόπουλου)

Άτιτλο  0,5                       2008













Οι μέρες που 'χω ζήσει
         δεν υπάρχουν πια                                                                 

 Οι μέρες που θα ζήσω
     δεν θα υπάρξουν τώρα

 Αύριο
θα σκοτώνω πάλι τη μέρα μου
ψάχνοντας το επόμενο θύμα 

                                       

         

                                                                                                                                                                                                                                 (του Θανάση Γιαννακόπουλου)

Ζωή μετά θάνατον                    16/04/2008

Τα κέρδισε για μια στιγμή

ως άρμοζε από πάντα

            τα ακριβά της αναγνώρισης δώρα

            τα χαίρε και τους χαρακτηρισμούς του βίου

            την σπάνιαν αίσθησην  του να είσαι,

             να φαίνεσαι

             και να σημαίνεις

Είχε δεν είχε να μετρά

             πέντε-δέκα κουβέντες

            καμιά δεκαριά ανάσες και χειραψίες

            ήτανε λέει, άνθρωπος εσωστρεφής ο μακαρίτης

            αλλά και τι μεγαλείο ψυχής …

            καλή του ανάπαυση

             συγχωρεμένος

Καθώς κοντόφθανε η στιγμή της  αδρανείας του

            μαλάκωνε στων ομματίων του η ζωή

            σαν τα ‘χε αφημένα από καιρό τα δύσκολα

            πριν ορφανέψει από κορμί

             εσπάραξε τον κόσμο

            εκρέμασε για πάντα τις Πλειάδες

             στο σφραγισμένο βλέμμα του

Δεν είχε εις τον νεκρόν του απασχολήσει την σκέψη

            δεν του εχώραγε τη γοητεία θα ΄χε

            τα ασήμαντα και άφατα του περιθωρίου βίου

            πως ευκόλως ανάγονται

             εις κιδεύσιμον διαδικασίαν

            ως άρμοζε από πάντα

             συγχωρεμένος  

                                                                                                                       (του Θανάση Γιαννακόπουλου)

                                     Προς Τα Μέσα                      20/01/2008

Για δες ,

πως αδημονεί άσκοπα

 από στεγνούς ουρανίσκους

να βρει

 μια στράτα φυγής

προς τα μέσα

παραφυλώντας

την εισπνοή

 άκοπα

εκτείνεται στα ούσια

τα περιούσια    

ορθώμενος μπρος στον ακάματο

        της γλώσσοδιαύγειας

προς τα μέσα

στη βρύση,

στη ρήση

και στον αθέρα

μιας ερμαφρόδιτης

ποιητικής διασποράς

 το νηπενθές ευδόκιμο

 σπέρμα

φύεται

προς τα μέσα  

στο εδώ και πουθενά

αγάντα,

πιώθηκε η στερνή σταγόνα

προσευχής

στα σπάταλα

σπάργανα

αμάραντης νιότης ,

που πιώθηκε

προς τα μέσα

ολισθαίνοντας

 στο τώρα

και για πάντα,

αφήνεται στα ένστικτα

 τα πρώτα ,

τα προθηλάστια ,

τα πρω-πατωρικά

                   κείνα

που τα ξορκίζεις 

                                            αλίμονο,

                                                    προς τα μέσα

                                                                                                                                                                                                               (του Θανάση Γιαννακόπουλου)

Agonie                                                                                       20/8/2013     

Τέτοια Θάλασσα

καιρό είχα ν’ ατενίσω

        μες τα μάτια σου

την έκρυβε

βλέπεις 

η αγωνία

που έσκαγε

στο βλέμμα σου

     κατά κύματα 

                                                                                                                                                                            (του Θανάση Γιαννακόπουλου)

           

                                                                             Πνιγμός                      6/4/2008                   

  

                                

σε μια ξερολιθιά

               πονώ τη σκέψη μου

          σε κάθε απόκριση μου

                σιμά και τ’ αληθές

                                       σκοτεινό και σκονισμένο

                                    να καγχάζει

                      τον πειρασμό της ενδοβολής
                                         στον βέβαιο πνιγμό   

                                                                                                                                                                            (του Θανάση Γιαννακόπουλου)

Η Ευτυχία μου                                                                                               22/8/2013

 (για την μοναδική πριγκίπισσα της ζωής μου) 

   

          Έψαχνα

          την Ευτυχία να βρω

                σχεδόν απεγνωσμένα                                                  

          Άλλαξα τόπο

                        και τρόπο

          Ξέχασα

          πως την είχα αφήσει 
          πίσω

          μαζί με τον Βασίλη

               ... στην πατρίδα 

                                                                                                                                   (του Θανάση Γιαννακόπουλου)